Variables
متغیرها در زبان dax خیلی متفاوت با متغیرها در زبان های برنامه نویسی هستند. بزرگترین کاربرد متغیرها در زبان dax این است که باعث می شود خواندن کد dax برای شما راحتتر شود. بنابراین یکی از کاربردهای آن ساده سازی عبارات dax می باشد و کاربرد دیگر آن این است که کد یا مژری که نوشتید را سریعتر اجرا می کند.
در تعریف متغیر حتما باید از دستور return هم استفاده کنید که به شکل زیر می باشد.
VAR varname=expression
RETURN varname
متغیر را اینگونه تعریف می کنیم که ابتدا کلمه کلیدی VAR و سپس نام متغیر و علامت مساوی و در جلوی علامت مساوی عبارت خود را بنویسید. این عبارت می تواند عبارت ریاضی ، مقایسه ای ، منطقی و . . . باشد. حتی می توان به متغیرمان خروجی تابع فیلتر را بدهیم، با توجه به اینکه خروجی تابع فیلتر یک جدول است بنابراین یک متغیر می تواند یک جدول را در خودش قرار دهد.
دقت کنید در زبان dax وقتی به یک متغیر مقدار دادید بعدا نمی توانید آن مقدار را تغییر دهید. یعنی یک مقدار میگیرد و قابل تغییر نخواهد بود.
در صفحه ۴۰ و ۴۱ کتاب گفته شده مثالی بابت استفاده متغیر جهت ساده سازی و خلاصه کردن کد dax بیان شده است که برای آشنایی بیشتر می توانید مطالعه کنید. بنابراین به کمک متغیرها می توانیم کدها را ساده تر کنیم تا هم خود و هم دیگران بهتر متوجه کدنویسی شوند.
برای مثال یک measure تعریف می کنیم. می خواهیم برمبنای تعداد فروش وضعیت فروش را مشخص کنیم. یک متغیر با نام qty تعریف می کنیم که جمع ستون orderquantity را در آن قرار می دهیم. بهتر است برای شرط نوشتن از if استفاده نکنید و بجای آن از switch true استفاده کنید. متغیر sts را برای شرطمون تعریف می کنیم. برای بازگشت نتیجه کار باید از return استفاده کنیم.
اگر محاسبات sum را در متغیر قرار نمی دادیم باید این محاسبه را دو بار در دستور switch می نوشتیم درواقع محاسبات دو بار انجام میشد ولی با تعریف متغیر فقط یکبار این محاسبات انجام شده و مقدارش در متغیر نگهداری می شود و در دستور شرطمان این مقدار مقایسه می شود بنابراین سرعت اجرای کد افزایش می یابد.
